Liever dan religie te zien als iets wat ons verbindt (religat) met wat ons enorm bezighoudt, de ultimate concern, zie ik het als iets wat ons vrijheid en vreugde biedt, een onvoorwaardelijke, uiterste vrijheid van zorgen: ik zie religie als iets wat ons bevrijdt, de ultimate unconcern.
Raimon Panikkar (1918 - 2010), theoloog, filosoof, chemicus, priester-monnik.
Geloof is een mysterie, alles wat je zegt in naam van God heeft iets parmantigs. De katholieke kerk is de kerk van het mysterie, we kennen God nooit volledig, het gaat ons begrip te boven. Het opschorten van de scepsis vind ik het mooiste: het kan alleen in de religie dat je wonderen ervaart.
Stephan Sanders (interview in de krant)
“Ik herinner me nog zeer levendig hoe ik in Beiroet,
nauwelijks nadat de kanonnen
na een nachtelijk bombardement zwegen,
hoorde dat de vogels begonnen te zingen.
Onuitroeibare tekens van hoop.
Maar ons vertrouwen in de woorden van de Heer,
die niet zullen voorbij gaan,
berust niet op zingende vogels,
maar op de verrezen Heer zelf,
die de mens in het lijden tegemoet treedt.”
Peter-Hans Kolvenbach s.j. (1928-2016)
De stilte betekent niet
ongevoeligheid of domheid.
De monastieke stilte is er
omdat deze
het verstandelijke
is gepasseerd
en verder is gegaan
dan de woorden,
omdat de stilte
de gedachte overstijgt.
Dat is waarom
de monniken zich
niet comfortabel voelen
tussen intellectuelen.
Tevens,
de monastieke discipline
beveelt de stilte aan
als remedie
tegen de verstrooiing.
(Raimon Panikkar)
De constatering dat kerken momenteel in transitie zijn, betekent dat het oude niet meer werkt, terwijl de contouren van het nieuwe, van dat wat het zou kunnen worden of zijn, nog niet helder zijn.
Een ongemakkelijke tijd.
Dan is het juist van belang om stil te staan en te worden, om te bidden en te mediteren om inzicht en antwoorden te vinden op de vraag waar het allemaal toe dient.
Uit: “God is verhuisd” van Petra Stassen en Ad van der Helm
Er zat een merel in het eikenhout.
In het middaguur had aan de kim gehangen
een bui, heel de natuur leek in verlangen
te sidd’ren - maar zij had zich niet ontvouwd,
was vervluchtigd weer, als zo vaak tevoren.
Dorstig boog al ‘t levende opnieuw terneer,
en ook de mens, mismoedig zuchtte: “alweer
de kans op lafenis voor vandaag verloren.”
Maar toen begon die vogel daar te zingen,
gehoorzaam aan de drang van zijn natuur,
of hij een vreugderoes niet kon bedwinge’en
uitstorten moest het innerlijke vuur.
Zijn jubelende klank steeg overdadig,
spreidde zich door de ijle lucht:
verbondenheid was daarin, niet voorbarig als kiem,
maar als volgave vrucht.
Henriëtte Roland Holst
leer mij loslaten
liefhebben niethebben
leer mij duren
oefenen in ontmoeten
mijn diepste liefste U
mijn stille vrijheid
leer mij vriendschap
een teken van trouw
in de eenzaamheid
die blijft
alles verlaten
wat mij zo verleidt verlies
ik kom het steeds weer tegen
een zucht een zuivering een zegen
(gedeelten uit gedicht, anoniem)
'U mijn lof waar de schare bijeen is:
zó toch los mijn geloften ik in
ten overstaan van wie Hem vrezen.'
(psalm 22)
Te midden van de schare in de stad
zoek jij, zoeken wij, Gods gelaat;
dit is wezenlijk
voor het charisma van de stadsmonnik.
(deel van de regel 'monniken in de stad,
broeders van het stille leven)
Boosheid
Nevel in mijn hoofd
Buikpijn,
Verkramping
In de borst.
Emoties,
Ik zie ze,
Kijk
Ernaar,
Met
Gods blik.
Het wordt
Anders.
Ik adem weer
Stilte.
(Miek Pot)
Eigenlijk moet het leven van de monnik altijd zijn zoals in de veertigdaagse vasten; maar omdat slechts weinigen zoveel deugd bezitten, raden wij de monnik aan om in die dagen van de veertigdaagse vasten zijn leven in alle zuiverheid te bewaren en tevens alle nalatigheden van de andere tijden in deze heilige dagen uit te wissen.
(regel van Benedictus)
Ik zal mijn mond niet houden
tegen U.
Onrustig droef opstandig schamper
is mijn ziel in mij.
Wie zijt Gij dat ik U belangrijk vind
dat ik mij toets aan U?
'Draai toch eindelijk
je ogen van hem af!'
Maar dan heb ik geen antwoord.
Nooit heb ik niets met U.
Wachten, tegen beter weten in,
of ik U heb bedacht-
leven met een nooit geziene
zwijgende geliefde
waarom zou ik
U niet opgeven?
Maar ik kan niet anders
dan roepen: Heb mij lief.
(Huub Ooosterhuis - psalm 42 vrij)
Heer,
mijn God,
ik weet niet waar ik heen ga!
Ik ken de weg niet die voor me ligt.
Ik kan niet met zekerheid zeggen
waar hij zal eindigen.
Ook ken ik mezelf niet echt,
en als ik denk dat ik Uw wil volg,
dan betekent dit nog niet
dat ik dat ook werkelijk doe.
Maar ik geloof
dat het verlangen om U te behagen
U in feite ook behaagt.
En ik hoop in dat verlangen te leven
bij alles wat ik doe.
Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen.
Als ik dit doe dan weet ik
dat Gij mij zult leiden langs het rechte pad,
hoewel ik er misschien niets van begrijp.
Daarom zal ik altijd op U vertrouwen,
ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood.
Ik zal niet bang zijn, want Gij zijt steeds bij mij,
en Gij zult mij nooit aan mijn lot overlaten
om mijn gevaren alleen te doorstaan.
(Thomas Merton ocso, 1915 - 1968)
Heer Jezus,
de woorden
die U tot de Vader sprak
werden geboren in uw stil-zijn.
Leid mij binnen in dat stil-zijn,
opdat ik mijn woorden
in uw naam zal spreken
en ze vruchtbaar zullen zijn.
Amen.
(Henri Nouwen)
Het is gemakkelijk
om in de wereld te leven
volgens de opvattingen
van die wereld;
het is makkelijk om in
teruggetrokkenheid te leven
volgens onze eigen opvattingen;
maar een groot man is hij
die zonder zichzelf
geweld aan te doen
te midden van de massa's
de onafhankelijkheid
van het alleen zijn
weet te behouden.
(Ralph Waldo Emerson)
Als je rustig en alleen zit,
ontvlucht je drie oorlogen:
horen, spreken en zien.
Het enige waar je
de hele tijd tegen vecht
is je eigen hart.
(Abba Antonius)
In verband met de zomer-retraite wordt het eerstvolgende citaat geplaatst op 9 augustus.
Het enige bezit
van één van onze broeders
was een boek
van de evangeliën.
Hij verkocht het
en gaf de opbrengst
aan de armen.
Wat hij zei
was de moeite waard
om te onthouden:
"Ik heb het boek verkocht
dat zegt dat ik
mijn bezittingen
moet verkopen
en het geld geven
aan de armen."
(Evagrius Ponticus)
De kerk nodigt tot contemplatie uit.
Wat zij ziet, is er en is er niet.
Wat zij ziet, is een belofte:
het rijk van God.
Een uitgestelde belofte.
Wat wordt geschouwd,
is nooit te zien.
(André Zegveld)
Zeg heel de Waarheid
- maar gebogen -
een Omweg leidt naar 't Doel
De waarheid die te plotseling daagt
is voor een zwak gevoel - te fel
Zoals men Bliksem rustig uitlegt
aan ieder angstig Kind
zo moet de Waarheid langzaam gloren
opdat zij niet verblindt.
(Emily Dickinson)
Om naar het diepe
te kunnen varen
op Jezus' woord,
is het bijna noodzakelijk
dat wij eerst
vruchteloos gezwoegd hebben
in de nacht.
Zo gaat dat
met de ontwikkeling
van een gelovig leven,
we hebben
Gods rijkdom
niet per direct op zak.
(uit een preek van broeder Bernard)
Ik heb geleerd hoe moeilijk het is om in de eenzaamheid een gevoel van stabiliteit en eigenwaarde te bewaren. (nancy klein maguire) | ![]() |
Wanneer je liefhebt,
kan je ook iets dwaas' doen.
De meest mooie en betekenisvolle dwaasheden worden gedaan uit liefde.
(kartuizer over zijn roeping)