Liever dan religie te zien als iets wat ons verbindt (religat) met wat ons enorm bezighoudt, de ultimate concern, zie ik het als iets wat ons vrijheid en vreugde biedt, een onvoorwaardelijke, uiterste vrijheid van zorgen: ik zie religie als iets wat ons bevrijdt, de ultimate unconcern.
Raimon Panikkar (1918 - 2010), theoloog, filosoof, chemicus, priester-monnik.
Een spirituele causerie van Godfried Bomans, te vinden op YouTube.
klik op de titel en vervolgens op de link.
Geloof is een mysterie, alles wat je zegt in naam van God heeft iets parmantigs. De katholieke kerk is de kerk van het mysterie, we kennen God nooit volledig, het gaat ons begrip te boven. Het opschorten van de scepsis vind ik het mooiste: het kan alleen in de religie dat je wonderen ervaart.
Stephan Sanders (interview in de krant)
"Dat een relatie van liefde
tot stand kan komen
tussen God en mensen,
die in de beleving
het beeld oproept
van de diepste relatie
tussen mensen
gaat elk begrip te boven."
Hubertus Ernst, bisschop
(1917 – 2017)
“Ik herinner me nog zeer levendig hoe ik in Beiroet,
nauwelijks nadat de kanonnen
na een nachtelijk bombardement zwegen,
hoorde dat de vogels begonnen te zingen.
Onuitroeibare tekens van hoop.
Maar ons vertrouwen in de woorden van de Heer,
die niet zullen voorbij gaan,
berust niet op zingende vogels,
maar op de verrezen Heer zelf,
die de mens in het lijden tegemoet treedt.”
Peter-Hans Kolvenbach s.j. (1928-2016)
“Vruchteloos heb ik gezwoegd,
mijn kracht verging
in leegte en wind,
maar toch
behartigt de Heer mijn recht,
en komt mijn beloning
van God.”
Jesaja (1e lezing Goede Week)
De stilte betekent niet
ongevoeligheid of domheid.
De monastieke stilte is er
omdat deze
het verstandelijke
is gepasseerd
en verder is gegaan
dan de woorden,
omdat de stilte
de gedachte overstijgt.
Dat is waarom
de monniken zich
niet comfortabel voelen
tussen intellectuelen.
Tevens,
de monastieke discipline
beveelt de stilte aan
als remedie
tegen de verstrooiing.
(Raimon Panikkar)
Het mysterie van de Stilte
is als een monotone dans
waar elke kromming
een geheim verbergt
van een intens en zacht licht.
Bron:
website monastieke familie
van Bethlehem
De constatering dat kerken momenteel in transitie zijn, betekent dat het oude niet meer werkt, terwijl de contouren van het nieuwe, van dat wat het zou kunnen worden of zijn, nog niet helder zijn.
Een ongemakkelijke tijd.
Dan is het juist van belang om stil te staan en te worden, om te bidden en te mediteren om inzicht en antwoorden te vinden op de vraag waar het allemaal toe dient.
Uit: “God is verhuisd” van Petra Stassen en Ad van der Helm
Het is de tragedie
van de moderne
westerse cultuur
dat ze slachtoffer is geworden
van de door zowel gelovigen
als niet-gelovigen
breed gedeelde illusie
dat het heel gemakkelijk is
om over God te spreken.
Nicholas Lash
Het is een
heel wonderlijke zaak
hoe God woont
in mensen die
hem nog niet kennen,
en niet woont
in mensen die
hem wel kennen.
H. Augustinus (354 – 430)
Theologiseren blijft een voortdurend zoeken naar waarheid in bescheidenheid en liefde. Vanuit het besef van de grootheid en heiligheid van God balanceert de theoloog voortdurend op de grens van spreken en zwijgen.
bisschop Gerard de Korte
Op de weg van het gebed
is alles eraan gelegen,
dat men begint
met een sterke
en vastbesloten wil,
en niet rust
voordat men
het doel heeft bereikt.
Teresa van Avila (16e eeuw)
Breng liefde waar geen liefde is, en je zult liefde vinden.
Johannes van het Kruis
(16e eeuw)
Er zat een merel in het eikenhout.
In het middaguur had aan de kim gehangen
een bui, heel de natuur leek in verlangen
te sidd’ren - maar zij had zich niet ontvouwd,
was vervluchtigd weer, als zo vaak tevoren.
Dorstig boog al ‘t levende opnieuw terneer,
en ook de mens, mismoedig zuchtte: “alweer
de kans op lafenis voor vandaag verloren.”
Maar toen begon die vogel daar te zingen,
gehoorzaam aan de drang van zijn natuur,
of hij een vreugderoes niet kon bedwinge’en
uitstorten moest het innerlijke vuur.
Zijn jubelende klank steeg overdadig,
spreidde zich door de ijle lucht:
verbondenheid was daarin, niet voorbarig als kiem,
maar als volgave vrucht.
Henriëtte Roland Holst
Wie zich verheft
zal vallen tot hij breekt.
Dr. Piet Gerbrandy
Je zou kunnen zeggen, dat het tot de eigenheid van de kerk behoort dat zij zich geen zorgen maakt over haar eigen positie.
Dr. Erik Borgman.
De zonde is erg en hoe meer ik tot God zal naderen, des te scherper zal ik dat ervaren, maar geen zonde kan onbegrijpelijk zijn voor wie de eigen zwakheid kent, en geen zonde onvergeeflijk voor wie God kent.
Frans van der Lugt s.j.
leer mij loslaten
liefhebben niethebben
leer mij duren
oefenen in ontmoeten
mijn diepste liefste U
mijn stille vrijheid
leer mij vriendschap
een teken van trouw
in de eenzaamheid
die blijft
alles verlaten
wat mij zo verleidt verlies
ik kom het steeds weer tegen
een zucht een zuivering een zegen
(gedeelten uit gedicht, anoniem)
'U mijn lof waar de schare bijeen is:
zó toch los mijn geloften ik in
ten overstaan van wie Hem vrezen.'
(psalm 22)
Te midden van de schare in de stad
zoek jij, zoeken wij, Gods gelaat;
dit is wezenlijk
voor het charisma van de stadsmonnik.
(deel van de regel 'monniken in de stad,
broeders van het stille leven)
Als ik spreek, Is er 'ik'
Als ik zwijg,
Is er zijn.
(Miek Pot)
Boosheid
Nevel in mijn hoofd
Buikpijn,
Verkramping
In de borst.
Emoties,
Ik zie ze,
Kijk
Ernaar,
Met
Gods blik.
Het wordt
Anders.
Ik adem weer
Stilte.
(Miek Pot)
Eigenlijk moet het leven van de monnik altijd zijn zoals in de veertigdaagse vasten; maar omdat slechts weinigen zoveel deugd bezitten, raden wij de monnik aan om in die dagen van de veertigdaagse vasten zijn leven in alle zuiverheid te bewaren en tevens alle nalatigheden van de andere tijden in deze heilige dagen uit te wissen.
(regel van Benedictus)
Ik zal mijn mond niet houden
tegen U.
Onrustig droef opstandig schamper
is mijn ziel in mij.
Wie zijt Gij dat ik U belangrijk vind
dat ik mij toets aan U?
'Draai toch eindelijk
je ogen van hem af!'
Maar dan heb ik geen antwoord.
Nooit heb ik niets met U.
Wachten, tegen beter weten in,
of ik U heb bedacht-
leven met een nooit geziene
zwijgende geliefde
waarom zou ik
U niet opgeven?
Maar ik kan niet anders
dan roepen: Heb mij lief.
(Huub Ooosterhuis - psalm 42 vrij)
Heer,
mijn God,
ik weet niet waar ik heen ga!
Ik ken de weg niet die voor me ligt.
Ik kan niet met zekerheid zeggen
waar hij zal eindigen.
Ook ken ik mezelf niet echt,
en als ik denk dat ik Uw wil volg,
dan betekent dit nog niet
dat ik dat ook werkelijk doe.
Maar ik geloof
dat het verlangen om U te behagen
U in feite ook behaagt.
En ik hoop in dat verlangen te leven
bij alles wat ik doe.
Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen.
Als ik dit doe dan weet ik
dat Gij mij zult leiden langs het rechte pad,
hoewel ik er misschien niets van begrijp.
Daarom zal ik altijd op U vertrouwen,
ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood.
Ik zal niet bang zijn, want Gij zijt steeds bij mij,
en Gij zult mij nooit aan mijn lot overlaten
om mijn gevaren alleen te doorstaan.
(Thomas Merton ocso, 1915 - 1968)
Heer Jezus,
de woorden
die U tot de Vader sprak
werden geboren in uw stil-zijn.
Leid mij binnen in dat stil-zijn,
opdat ik mijn woorden
in uw naam zal spreken
en ze vruchtbaar zullen zijn.
Amen.
(Henri Nouwen)
Het is gemakkelijk
om in de wereld te leven
volgens de opvattingen
van die wereld;
het is makkelijk om in
teruggetrokkenheid te leven
volgens onze eigen opvattingen;
maar een groot man is hij
die zonder zichzelf
geweld aan te doen
te midden van de massa's
de onafhankelijkheid
van het alleen zijn
weet te behouden.
(Ralph Waldo Emerson)
Wat voor de wereld zwak is, heeft God uitverkoren
om het sterke te beschamen.
(Paulus aan de Korintiërs)
Al onze goedheid 
is slechts een lening.
God is
de bezitter ervan.
God werkt
en zijn werk is God.
(Johannes van het Kruis)
is slechts een lening.
God is
de bezitter ervan.
God werkt
en zijn werk is God.
(Johannes van het Kruis)
In verband met de winter-retraite wordt het eerstvolgende citaat geplaatst op 23 januari 2011.
Men moet wel opnieuw
tot het Licht
geboren worden als
in het holst van de nacht
de geboorte
wordt aangekondigd
van een kind
met een hart van vrede.
Ja, het is bij nacht
dat God het licht ziet.
(fr. Christian ocso, prior klooster Tibhirine, + 1996)
tot het Licht
geboren worden als
in het holst van de nacht
de geboorte
wordt aangekondigd
van een kind
met een hart van vrede.
Ja, het is bij nacht
dat God het licht ziet.
(fr. Christian ocso, prior klooster Tibhirine, + 1996)
Voordat het zilverkoord 
wordt weggenomen,
de gouden lamp gebroken,
de waterkruik in stukken valt,
het scheprad bij de put
wordt stukgebroken.
Lucht en leegte,
zegt Prediker,
alles is leegte.
(Prediker 12, vers 6 en 8)
wordt weggenomen,
de gouden lamp gebroken,
de waterkruik in stukken valt,
het scheprad bij de put
wordt stukgebroken.
Lucht en leegte,
zegt Prediker,
alles is leegte.
(Prediker 12, vers 6 en 8)
De stilte betekent niet ongevoeligheid of domheid.
De monastieke stilte is er
omdat deze
het verstandelijke
is gepasseerd
en verder is gegaan
dan de woorden,
omdat de stilte
de gedachte overstijgt.
Dat is waarom
de monniken zich
niet comfortabel voelen
tussen intellectuelen.
Tevens,
de monastieke discipline
beveelt de stilte aan
als remedie
tegen de verstrooiing.
(Raimon Panikkar)
De enige overlevende van de aanslag
op het trappistenklooster
in Algerije:
Wij zien onze roeping
om onder de moslims
aanwezig te zijn
als een huwelijksverbintenis
met het Algerijnse volk,
in goede en in kwade dagen...
Gingen wij het dan nu
in de steek laten
om onszelf
in veiligheid te stellen?
Onze buren hadden niet,
zoals wij,
de mogelijkheid
om ergens naartoe te vluchten.
(broeder Jean-Pierre ocso)
De kerk contempleert de waarheid, 
maar bezit of is deze niet.
Ze getuigt van Gods rijk,
maar is het niet.
Er is een verschil,
een kloof tussen
het instituut
en de belofte.
Het instituut kan
de ruimte van de belofte
niet bevatten.
Er is daarom ook altijd
een verschil tussen
de institutionele
werkelijkheid van de kerk
en de overmaat aan liefde
die de kerk zelf
niet bevatten kan.
Is dat verschil een tekort?
Dat zeker niet.
Het verschil is
de voorwaarde voor
de waarachtigheid
van de kerk.
(André Zegveld uit "Worden wat God is")
maar bezit of is deze niet.
Ze getuigt van Gods rijk,
maar is het niet.
Er is een verschil,
een kloof tussen
het instituut
en de belofte.
Het instituut kan
de ruimte van de belofte
niet bevatten.
Er is daarom ook altijd
een verschil tussen
de institutionele
werkelijkheid van de kerk
en de overmaat aan liefde
die de kerk zelf
niet bevatten kan.
Is dat verschil een tekort?
Dat zeker niet.
Het verschil is
de voorwaarde voor
de waarachtigheid
van de kerk.
(André Zegveld uit "Worden wat God is")
Iets is alleen essentieel als het deel uitmaakt van
onze weg naar God.
God is niet relevant.
Iets kan alleen relevant zijn
in relatie tot God.
Als je wilt proberen
het geloof relevant te maken,
dan probeer je God
voor je eigen kar te spannen.
Dat is een vorm van godslastering.
(Timothy Radcliffe O.P.)
Mediteren is juist fucking confronterend.
Je komt alles tegen in je hoofd
waar je eigenlijk
voor wil weglopen.
Het is veel makkelijker
een fles wijn leeg te drinken.
(jonge vrouw die zich toelegt op meditatie, kranten-interview)
Je krijgt toebedeeld 
een grote Vreugde
in het religieuze leven,
je ziet af van
de verstrooiingen
die de wereld
te vergeven heeft;
onderschat
die tekenwaarde niet,
het is
de profetische dimensie
van het monnik-zijn.
(regel Monniken in de stad, 'broeders van het Stille Leven')
een grote Vreugde
in het religieuze leven,
je ziet af van
de verstrooiingen
die de wereld
te vergeven heeft;
onderschat
die tekenwaarde niet,
het is
de profetische dimensie
van het monnik-zijn.
(regel Monniken in de stad, 'broeders van het Stille Leven')
De monnik spreekt met een zuster
over het geloof.
Zij zegt:
'Ja, wat je zegt....,
verstandelijk kan ik 't begrijpen.'
Hij:
'Dus begrijp je 't niet...'
Men wordt geen monnik om iets te doen,
zelfs niet om iets te bereiken,
maar om te ZIJN
(alles, zichzelf, het opperste zijn, niets...).
De monnik wordt geen monnik
enkel volgens het verlangen.
Men kan hem niet genoeg zeggen
dat hij, eens voor al,
alle verlangen moet uitbannen.
Ik spreek van een streven,
van een innerlijke urgentie.
Niemand wordt monnik
omdat hij het besluit.
De monnik wordt geleid,
om het zo te zeggen,
door een ervaring
die zich niet anders kan 'inschrijven'
dan in de praktijk
van het leven zelf.
(Raimon Panikkar)
zelfs niet om iets te bereiken,
maar om te ZIJN
(alles, zichzelf, het opperste zijn, niets...).
De monnik wordt geen monnik enkel volgens het verlangen.
Men kan hem niet genoeg zeggen
dat hij, eens voor al,
alle verlangen moet uitbannen.
Ik spreek van een streven,
van een innerlijke urgentie.
Niemand wordt monnik
omdat hij het besluit.
De monnik wordt geleid,
om het zo te zeggen,
door een ervaring
die zich niet anders kan 'inschrijven'
dan in de praktijk
van het leven zelf.
(Raimon Panikkar)
Zo kun je weten of Gods dienaar
deel heeft aan
Gods Geest:
wanneer hij
er niet prat op gaat
dat de Heer
iets goeds door hem doet,
want
de zelfzucht van de mens
zit het goede in de weg.
Een dienaar van God
vindt zichzelf
kleiner en onbeduidender
dan de anderen.
(Franciscus van Assisi)
Door te zondigen verloor ik
mijn integriteit en
verdeelde ik mijzelf
tegen mijzelf.
(kerkvader Augustinus)
Want ik zeg jullie bij de eeuwige waarheid:
zolang jullie de wil hebben
om Gods wil te vervullen,
en begeren
naar de eeuwigheid
en naar God,
zolang zijn jullie
niet arm;
want díégene is arm
die niets wil
en niets begeert.
(Meister Eckhart -14e eeuw- over de geestelijke armoede)
HET GEBED OM KALMTE God, schep mij kalmte...
om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen...
de moed
om te veranderen
wat ik kan veranderen...
en de wijsheid
om tussen deze twee
het onderscheid te maken.
(Patrick Carnes)
God heeft onze rijkdom in het geheel niet nodig.
Maar Hij verlangt
naar onze armoede;
alleen die stelt ons in staat
zijn gaven te ontvangen,
zíjn liefde.
God kan zichzelf niet zijn
-en dat is liefde-
als Hij zich niet kan uitstorten
in onze harten
bewogen door een
ongeëvenaarde edelmoedigheid
en de liefde om niet.
(een kartuizer, 21e eeuw)
Wilt ge de waarheid, vlucht de wereld
en zoekt God.
(Guido Gezelle)
God slaat geen acht op
het aanzien van
een mens.
Paulus aan de Galaten
Ik wil de zonde van iemand anders
niet kennen.
Let niet
op wat schadelijk is.
Je hebt er niets aan.
Als iemand
boze dingen over je zegt,
moet je 'm helpen.
Als iemand
iets goeds over je zegt,
moet je dat
aan God teruggeven.
(broeder Egidius)
Soms, wanneer de ziel er niet in het minst
op bedacht is,
en er niet
in het minst naar verlangt,
raakt God de ziel
op goddelijke wijze,
bepaalde herinneringen
aan Hem
veroorzakend.
(Johannes van het Kruis)
Als je haar volgt, verdwaal je niet. Als je haar aanroept, wanhoop je niet.
Als je aan haar denkt, vergis je je niet.
Als zij je steunt, val je niet.
Als zij je beschermt, vrees je niet.
Als zij je leidt, word je niet moe.
Als zij je begunstigt, bereik je je doel.
(Bernardus van Clairvaux over Maria)
Als je rustig en alleen zit,
ontvlucht je drie oorlogen:
horen, spreken en zien.
Het enige waar je
de hele tijd tegen vecht
is je eigen hart.
(Abba Antonius)
In verband met de zomer-retraite wordt het eerstvolgende citaat geplaatst op 9 augustus.
Een gevangene in ketens kan niet vluchten.
Zo kan een denken
dat gevangen zit in emotie
ook niet de plaats
van geestelijk gebed
ontdekken.
Gepassioneerde gedachten
misbruiken het.
Het kan daardoor niet
resoluut en rustig zijn.
(Evagrius Ponticus)
Ga alleen in je cel zitten.
Jouw cel zal je
alles onderwijzen.
(Abba Mozes)
Een broeder vroeg aan een kluizenaar:
'Abba, als iemand
met roddelpraat komt,
moet ik hem vragen om
op te houden met praten?'
'Nee.'
'Waarom?'
'Omdat wij ook roddelen.
We zouden dan iemand vragen
iets te doen wat
wijzelf niet kunnen doen.'
'Wat is dan het beste om te doen?'
'Het beste is om te zwijgen.
Stilte is beter voor ons
en voor anderen.'
Een broeder vroeg Poëmen: 'Hoe moet ik mij gedragen
daar waar ik woon?'
Poëmen antwoordde:
'Wees voorzichtig
als een vreemde
en waar je ook bent,
verwacht niet
dat men serieus neemt
wat je te zeggen hebt.
Doe dit en je zult
vrede ontdekken.'
Evagrius sprak heel intelligent tijdens een ontmoeting.
Toen gaf de priester als commentaar:
'Abba, als u in de wereld zou leven,
zou u waarschijnlijk
een leidende bisschop zijn,
maar u bent ver weg,
in de afzondering.'
Dit vervulde Evagrius
met goddelijk verdriet,
maar verstoorde niet zijn vrede.
Half gebogen haalde hij Job aan:
'Ik heb een of twee keer gesproken,
maar nooit weer.'
(relaas over Evagrius Ponticus)
Het enige bezit
van één van onze broeders
was een boek
van de evangeliën.
Hij verkocht het
en gaf de opbrengst
aan de armen.
Wat hij zei
was de moeite waard
om te onthouden:
"Ik heb het boek verkocht
dat zegt dat ik
mijn bezittingen
moet verkopen
en het geld geven
aan de armen."
(Evagrius Ponticus)
Terwijl de wereld draait, staat het kruis.
(zinnebeeld van de Kartuizers)
Als ik voor anderen bid, verlies ik mezelf en
word ik de ander gelijk,
maar daarin
word ik dan gevonden
door de goddelijke liefde,
die de hele mensheid
vol mededogen
in haar armen houdt.
(Henri Nouwen)
Beschouwend bidden in de stilte
is een discipline
waarbij men probeert
de geest leeg te maken
van zelfzuchtige zorgen
in een poging zichzelf
in harmonie te brengen
met de realiteit.
(Sara Maitland, "Stilte als antwoord")
Richt mijn leven op, naar uw belofte;
beschaam mij niet
in mijn verwachting.
(psalm 119, 116)
De kerk nodigt tot contemplatie uit.
Wat zij ziet, is er en is er niet.
Wat zij ziet, is een belofte:
het rijk van God.
Een uitgestelde belofte.
Wat wordt geschouwd,
is nooit te zien.
(André Zegveld)
Hoevelen die binnen de kerk zijn,
zijn daarbuiten.
En hoevelen
die er buiten zijn,
zijn binnen.
(kerkvader Augustinus )
Het is een nauwe poort die naar de verrijzenis
van Pasen leidt:
reinheid, eerlijkheid,
vergevingsgezindheid.
Alhoewel nauw,
een ieder kan er doorheen,
niemand uitgezonderd.
Achter de poort ligt / licht
verlossing en bevrijding:
God.
(een broeder van het Stille Leven)
Hij deed mij het kleed
van de bevrijding aan,
hulde mij
in de mantel
van de gerechtigheid.
(profeet Jesaja)
Gij hebt uw Zoon gegeven voor onze bevrijding,
zijn dood heeft
onze schuldigheid
doorkruist,
ons lot heeft Hij
ten goede gekeerd.
(uit de Paasjubelzang)
Broeder, jouw levensstijl
staat op een bijzondere wijze
in het teken van God;
je stelt daarmee ook
een teken naar de wereld.
Je krijgt toebedeeld
een grote Vreugde
in het religieuze leven,
je ziet af van de verstrooiingen
die de wereld te vergeven heeft;
onderschat die tekenwaarde niet,
het is de profetische dimensie
van het monnik-zijn.
(uit de regel monniken in de stad, broeders van het stille leven)
Wie bij God wil komen, moet geloven
dat Hij bestaat en
dat Hij beloont
allen die Hem zoeken.
(brief aan de Hebreeën)
Zeg heel de Waarheid
- maar gebogen -
een Omweg leidt naar 't Doel
De waarheid die te plotseling daagt
is voor een zwak gevoel - te fel
Zoals men Bliksem rustig uitlegt
aan ieder angstig Kind
zo moet de Waarheid langzaam gloren
opdat zij niet verblindt.
(Emily Dickinson)
Als je een hart hebt, dan kun je gered worden.
(abt Pambo, 4e/5e eeuw)
Om naar het diepe
te kunnen varen
op Jezus' woord,
is het bijna noodzakelijk
dat wij eerst
vruchteloos gezwoegd hebben
in de nacht.
Zo gaat dat
met de ontwikkeling
van een gelovig leven,
we hebben
Gods rijkdom
niet per direct op zak.
(uit een preek van broeder Bernard)
Ik ken slechts twee levensfilosofieën:
de eerste begint
met het vasten
en eindigt in
het feest;
de tweede begint
bij het feest
en eindigt met
schele hoofdpijn.
(mgr. Fulton Sheen)
Aanbidding, ah! Het is een woord van de hemel.
Me dunkt dat je het kunt omschrijven
als de extase van de liefde.
Het is de liefde,
verpletterd door de schoonheid,
de kracht
van de onmetelijke grootheid
van de Geliefde.
Ze valt in een soort onmacht,
in een volle diepe stilte.
Over deze stilte sprak David,
toen hij zei:
"De stilte is uw lofzang" (ps. 65, 2).
Ja, dat is de mooiste lofzang,
want zij zingt eeuwig
in de schoot
van de rustige Drie-eenheid.
Zij is ook de
"laatste inspanning van de ziel
die overstroomt
en niets meer te zeggen weet".
(Elisabeth van de Drie-eenheid)
De cel wordt bewoond door een liefhebbende Vader.
Dag in, dag uit,
met Zijn zachtheid,
Zijn almacht,
Zijn vasthoudendheid
laat Hij Zijn kind
zijn plannen,
zijn dromen over heiligheid,
zijn illusies,
zijn masker,
zijn menselijke steunpunten,
zijn vertroostingen,
zijn zekerheden
opgeven,
opdat
-beetje bij beetje-
het geloof
de fundamentele helderheid wordt
van Zijn heilige.
(bron: monastieke familie van Bethlehem, Maria Tenhemelopneming en de H. Bruno)
Al wordt ons leven heel duidelijk
gestructureerd
door de regel,
het is toch het leven
met zijn gestage en onvoorziene loop
dat de monnik
naar zijn innerlijke mens voert,
waar hij de stem van God beluistert
en waar
een nieuwe mens wordt gevormd.
Het huidige moment
is het alles overheersende.
Dat heeft zijn volheid in zichzelf
en het is altijd actueel en volkomen nieuw.
(een kartuizer)
Geduld is de metgezel van
wijsheid.
(kerkvader Augustinus)
Dieu cherche des adorateurs.
(God zoekt
aanbidders)
Monnik word je niet, je bent het. Ergens, op een dag, gebeurt het.
Je komt erachter dat dit je weg is.
En gaandeweg
leer je leven met die wetenschap,
gaandeweg groeit het besef in je
dat het onontkoombaar is.
Je weet dat je je leven
alleen nog hand in hand
met God wilt leven.
(website Abdij Sion)
De vraag waar je woont is wezenlijker
dan de vraag
wie je bent.
(Peter Sloterdijk)
Als Christus duizendmaal geboren zou zijn
in de stal van Bethlehem,
maar niet in ons hart,
dan was zijn geboorte
waardeloos.
(kerkvader Augustinus)
De nacht, d'indringend-stille, Voorafgaand aan het schemerlichte dagen,
Muziek van zuiver zwijgen,
Eenzaamheid vol van klanken,
Het avondmaal dat opwekt
en verliefd maakt.
(Johannes van het Kruis, Geestelijk Hooglied)
In de volstrekte stilte en eenzaamheid wordt de mens op aangrijpende manier
verbonden met God,
de enig nog aanwezige.
'Nooit ben ik minder alleen
dan wanneer ik alleen ben'.
(Willem van St. Thierry)
Zoals er vogels zijn die zingen omdat er een stem oprijst
uit hun binnenste,
Zo zijn er mensen die geloven,
niet uit angst en
niet uit hoop op beloning,
maar omdat zij
krachtens hun wezen
niet anders kunnen.
(Abel Herzberg)
In Louisville, op de hoek van de Vierde en de Walnutstraat, in het midden van de winkelbuurt, werd ik ineens overweldigd door het besef dat ik van al die mensen hield, dat zij bij mij hoorden en ik bij hen, dat wij geen vreemden voor elkaar konden zijn al kenden wij elkaar niet eens.....Niet dat ik de realiteit van mijn roeping in twijfel trek... Mijn eenzaamheid is echter niet van mij alleen, want ik zie nu hoezeer zij ook anderen toebehoort - en dat ik er voor verantwoordelijk ben, niet enkel voor mezelf maar ook voor de anderen. Omdat ik me één voel met hen, ben ik aan hen verplicht alleen te zijn en wanneer ik alleen ben, dan zijn zij niet 'zij', maar mijn eigen zelf. Er bestaan geen vreemden!
(Thomas Merton, trappist)
| Ik heb geleerd hoe moeilijk het is om in de eenzaamheid een gevoel van stabiliteit en eigenwaarde te bewaren. (nancy klein maguire) |  |
Het kartuizer leven wordt gewoonlijk aangeduid met 'eenzaamheid'.
Als het begrip daar ophoudt,
als het concept
niet meer dan dat bevat,
dan is het kartuizer leven
niet alleen een belediging voor de mens,
maar ook voor zijn Schepper.
We zouden ervan moeten houden
om met anderen te zijn.
God heeft het zo geschapen,
en iedere neiging
in een andere richting
is een verdorvenheid
van de menselijke natuur.
Wij zoeken eenzaamheid op,
maar nìèt vanuit de wens
niet met anderen te zijn;
wij zoeken juist met
een tegenovergestelde reden.
(uit een preek)
Ik ontdekte dat ik 
minder en minder te zeggen had,
tot ik uiteindelijk stil werd
en begon te luisteren.
En in de stilte
hoorde ik de stem van God.
(Sören Kierkegaard)
minder en minder te zeggen had, tot ik uiteindelijk stil werd
en begon te luisteren.
En in de stilte
hoorde ik de stem van God.
(Sören Kierkegaard)
Velen 'proberen' de stilte uit en komen verrukt terug. Maar zij hebben nooit
echt ervaren
welk een totaal beroep die stilte doet op het mens-zijn.
Terwijl zij in hun kluis waren, wisten ze
dat ze het weekend weer thuis zouden zijn of aan zee.
Maar de stilte is verre van romantisch.
(waarschuwende woorden van een novicenmeester)
Net zoals vissen sterven als zij te lang uit het water zijn, zo verliezen monniken de intensiteit van de innerlijke
vrede als zij te lang buiten hun kluis vertoeven
of hun tijd doorbrengen met mensen van de wereld.
Dus,
net als vissen die naar de zee gaan,
zo moeten wij ons haasten om onze kluis te bereiken;
uit angst dat wij door buiten rond te hangen
onze geestelijke opmerkzaamheid verliezen.
(antonius abt)
Min de stilte in uw wezen Min de stilte die bezielt
Zij die de stilte vrezen
Hebben nooit een hart gelezen
Hebben nooit geknield.
(ds. Carel Steven Adema van Scheltema)
Ik heb vaak gezegd dat alle ellende van de mensen
maar één oorzaak heeft,
namelijk dat zij niet in staat zijn
rustig in een kamer te blijven.
(Blaise Pascal, gedachten)
Wanneer je liefhebt, 
kan je ook iets dwaas' doen.
De meest mooie en betekenisvolle dwaasheden worden gedaan uit liefde.
(kartuizer over zijn roeping)