Een bevriende kartuizer monnik schrijft haiku’s. Hij meent dat deze heel gecondenseerde stijl van schrijven overeenkomt met het monastiek charisma.
Inderdaad, een monnik leeft vanuit de veelzeggende stilte. Woorden spreken of schrijven kan eventueel dán waardevol zijn als zij uit de stilte voortkomen en ernaar terugkeren. Niet in geweld of kabaal spreekt de Ene, maar in het suizen van een zachte bries.
(De schrijfstijl van de ervaringen op deze site vermijdt de eerste persoon enkelvoud en staat alleen in de tegenwoordige tijd.)